Akcja powieści rozgrywa się w Krakowie pod koniec 1893 r. Czytelnik dostępuje zaszczytu spoglądania na świat oczami Zofii z Glodtów Szczupaczyńskiej - kobiety, która poglądami, aspiracjami i mentalnością przypomina panią Dulską. Zofia szczyci się, że jest żoną lekarza, profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego. Liczy, że dzięki pozycji męża wkrótce dołączy do grona najważniejszych osób w grodzie Kraka. Sama pochodzi z rodziny mieszczańskiej, ale woli, żeby nikt jej o tym nie przypominał. Na każdym kroku szuka oszczędności i długo zastanawia się nad każdym wydatkiem. Pani Zofia ma niezwykłą umiejętności odgadywania myśli i pragnień innych ludzi i sprytnie potrafi to wykorzystać podczas manipulowania nimi. Wzorem dam z wyższych sfer pani Zofia planuje zaangażować się w działalność charytatywną. Chce zorganizować loterię dobroczynną, z której dochód zostanie przekazany na pomoc dla chorych dzieci. O współpracę profesorowa prosi siostry zakonne prowadzące Dom Ubogich Fundacji im. Ludwika i Anny Helclów. Siostry nie mają jednak czasu na rozmowę o loterii, bo szukają jednej z pensjonariuszek, która zniknęła bez śladu. Pani Zofia odkrywa w sobie zdolności detektywistyczne i przystępuje do prywatnego śledztwa. Doniesienia o zaginięciu dwóch kolejnych staruszek mobilizują Zofię do całkowitego poświęcenia się sprawie.

W powieści opisane zostały realia życia codziennego w Krakowie pod koniec XIX wieku. Na kartach książki przywołane zostały postacie autentyczne - Tadeusz Boy-Żeleński, Jan Matejko, Henryk Sienkiewicz.

Autorami książki są Jacek Dehnel i Piotr Tarczyński, którzy ukryli się za pseudonimem Maryla Szymiczkowa.

Dom Ubogich im. Ludwika i Anny Helclów, powstał w 1890 r. i istnieje w Krakowie do dzisiaj, obecnie jako Dom Pomocy Społecznej.